De traditie en magie van het kampvaantje
Het is een echte traditie bij Jong Nederland Maasbree; het kampvaantje. Zover we ons kunnen herinneren gaat dit vaantje al meer dan 50 jaar mee op kamp. Elk jaar wordt er de plaats, waar we op kamp zijn geweest, opgezet. Dit met het jaartal en de groep die het vaantje dat jaar gewonnen heeft.
Het vaantje begint in 1961, toen ging Jong Nederland Maasbree op kamp in Baexem. Het vendel “de Herten” won toen met spel, sport en buitenleven het eerste vaantje. Het jaar daarop, gingen we op kamp in Neeritter en wonnen “de Kieviten” het vaantje. Wie in die vendels toen lid waren, kunnen we niet meer terug vinden. Maar na het tweede jaar was een traditie geboren. Het vaantje bleef groeien; jaar na jaar. De zusters van het klooster van Sint Josef in Maasbree namen het borduurwerk ter hand. Minuscuul werd stik voor stik aangebracht.
In 1982 ging Jong Nederland Maasbree voor het eerst gemengd op kamp. Dit was in Munster-Geleen waar de “Black Devils” het kamp wonnen. Maar parallel gingen dat jaar ook de jongens én de meisjes nog op kamp. Het jongenskamp staat nog op het vaantje: Moerslag, gewonnen door “Flash”. Daarna als laatste nog 1983, Mierlo, ook logischerwijs gewonnen door “Flash”, want dit was onze laatste jongensgroep. Vanaf 1983 zie je in een keer op het tweede vaantje een ruimte ontstaan. Het was net of men even niet wist wat ze met deze traditie gingen doen. Maar het derde vaantje werd als nog in 1982 gemaakt, speciaal voor de gemengde kampen.
Dit keer door Bertha Gooren, de moeder van de toenmalige kampleider, die het borduurwerk had overgenomen van de zusters, die in 1988 uit Maasbree zijn vertrokken. Dit heeft ze gedaan tot 1989. Van 1990 tot 1993 heeft Margreth Grutters, oud kookstaflid het borduurwerk op zich genomen. En toen was ook dit vaantje vol.
In 1994 werd het vierde vaantje geboren. Dit keer in de kleuren van Jong Nederland Maasbree. Het groen van het gras en het blauw van de hemel, waar de kinderen van Jong Nederland Maasbree in- en onder spelen. Echter, doordat we steeds meer verschillende puntentellingen kregen door de verschillende programma’s die op kamp gedraaid werden (Maxioren, Junioren en Senioren) was het bijna niet meer te doen om een vendel als winnaar aan te wijzen. Vanaf 1991 zijn we overgestapt naar de groepsnaam in plaats van de naam van het vendel. Het gemiddelde punten aantal dat vendels verdiende tijdens de inspectie (Kampterrein en Tent, Vaatwas en pionierwerk en persoonlijk hygiëne), werd opgeteld en gedeeld. De groep die uiteindelijk dan het hoogst aantal punten had, kwam op het vaantje te staan. De eerste waren de “Hells Angels” op het kamp in Tungelroy. Vanaf dat moment was niet alleen het vendel van elkaar afhankelijk, maar ook de gehele groep. Dit had als voordeel dat, indien er meerdere vendels in een groep waren, deze elkaar stimuleerde en controleerde. Inmiddels werd het borduurwerk niet meer handmatig gedaan, maar vanaf 1994, door de borduurmachine van Doortje van de Dennen uit Helden.
Je zag dat de groepen door de magie het vaantje erg fanatiek werden. Soms kon je van het grondzeil in de tent eten en was elke dag de bosgrond rondom een kampement aangeharkt voordat de inspectie kwam. Af en toe werd de strijd zo heftig dat er ware wedstrijden ontstonden.
Met name de Maxioren en de Senioren doen hun uiterste best om het vaantje te winnen. De Maxioren, omdat ze nieuw waren en gestimuleerd werden door hun leiding. De Senioren, om op het laatst nog te voorkomen dat ze, voordat ze lid-af waren, hun groepsnaam niet op het vaantje zal staan. Maar niet alleen de leden worden geprikkeld, zelfs sommige ouders gingen zover dat ze soms probeerde de winnaar ter discussie te stellen. Maar wat er ook gebeurd, de punten bepalen de winnaar.
Het vaantje is niet zomaar een lapje stof. Ons vaantje is een spel geworden. Een spel dat Jong Nederland Maasbree speelt samen met de kinderen. En dat spel is niet zomaar een spel. Ons spel is spelend leren en lerend spelen. Waar de meeste afdelingen erg veel moeite mee hebben, loopt in Maasbree als een tierelier. “Een leuke manier om de veiligheid op kamp te controleren en garanderen”. Dit door elke dag te kijken naar hygiëne. Zowel persoonlijk, als de tent en vaatwas. Maar ook controle op de veiligheid van het sjorwerk en de tenten.
Door het kampvaantje heeft Jong Nederland Maasbree al jaren een doel bereikt. Een spel om veiligheid te waarborgen.
Ons vaantje is bijna 60 jaar oud. Alle leiding van Jong Nederland Maasbree zijn jonger. Ook de logo’s die op het vaantje staan zijn met de tijd meegegaan. Op het eerste en derde vaantje staat het Krukkenkruis, symbool van het Katholiek jeugd en jongerenwerk. Op het vierde vaantje Het Landelijk Jong Nederland Logo dat vanaf 1972 in gebruik was. De cirkel van 8 samengevoegde “JN’s”. Op het vijfde vaantje het huidige logo van Jong Nederland Maasbree dat vanaf 1983 in gebruik is. Het silhouet van onze Blokhut met een samengevoegd JN teken uit het landelijk logo.
In 2017 was het vijfde vaantje vol. Er is toen weer een nieuwe gemaakt van exact de zelfde stof als zijn twee voorgangers. Blauw en Groen (wie wat bewaard die heeft wat). Op dit vaantje staat het logo dat nu vaak gebruikt wordt binnen Jong Nederland Maasbree. Namelijk dat van JongNL Maasbree. Ook zijn hier alvast de jaartallen opgestikt. Tot 2029 hopen we dat Jong Nederland Maasbree nog net zo levendig is als nu. Echter staat er in 2020 “Geannuleerd vanwege de coronapandemie”. Ook dat is een stuk uit onze geschiedenis. Net zoals in 1954, toen Jong Nederland Maasbree thuis moest blijven vanwege de Polio epidemie.
Het kampvaantje is eigenlijk een stuk geschiedenis van Maasbree. We koesteren het en hopen dat straks ook onze toekomst de zelfde magie voelen bij dit vaantje en de traditie voort zetten. Ze zijn het min of meer aan het verleden verplicht.